Του Γιάννη Στεργή, Προέδρου της hyphen SA

Σε φιλική συζήτηση και σε οικογενειακό καθαρά περιβάλλον με τον Josh Bayliss, CEO του πολυεθνικού ομίλου Virgin, ήρθα σε επαφή με τις νέες τάσεις που ακολουθούν οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις στις διαδικασίες πλήρωσης θέσεων εργασίας.

Πιο πολύ με εντυπωσίασε το τελικό στάδιο συνεντεύξεων, όπου αντί για έναν τελικό υποψήφιο, οι μεγάλες αυτές εταιρείες επιλέγουν δύο τελικούς υποψηφίους και τους αναθέτουν το δυσκολότερο ίσως task πριν την τελική επιλογή. Συγκεκριμένα, ζητάνε από τον κάθε υποψήφιο να «πουλήσει» επιτυχώς τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του άλλου. Αυτό, φυσικά, είναι κάτι ιδιαίτερα πολυσήμαντο, μιας και εκτός από την προϋπόθεση συγκεκριμένων δεξιοτήτων για τον κάθε υποψήφιο, απαιτεί παρατήρηση και πολύ καλή γνωριμία, ψυχολόγηση και ανάλυση του αντιπάλου. Ας δούμε όμως, ποιες ακριβώς δεξιότητες καλούνται σήμερα οι νέοι υποψήφιοι για εργασία να έχουν αναπτύξει.

Α) Ξένη γλώσσα και ιδίως αγγλικά ως lingua franca της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας

Β) Ειδικές επιδόσεις σε βασικές γνώσεις και αρχές STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts and Maths)

Γ) Διαπολιτισμική επίγνωση – οι εικονικές ομάδες εργασίας στα διεθνή projects απαιτούν τη γνώση ενός βασικού πολιτισμικού μοντέλου συμπεριφοράς, που θα εμπλέκει διάφορες θρησκείες, γλώσσες, εθνικότητες, προελεύσεις και οικονομική κατάσταση

Δ) Συστήματα διαχείρισης γνωστικού φορτίου – με την υπερπληροφόρηση που βομβαρδιζόμαστε, η εξοικείωση με τεχνικές και φίλτρα επιλογής της ουσιαστικής πληροφορίας ταχύτατα αποτελεί δεξιότητα εκ των ων ουκ άνευ

Ε) Χρήση και διαρκής επικαιροποίηση εξοικείωσης με δόκιμο λογισμικό εικονικής τάξης και εικονικών σταθμών εργασίας

ΣΤ) Εξειδίκευση στο πρότζεκτ μάνατζμεντ και τις αρχές της μηχανικής (engineering) στον σχεδιασμό διάφορων πρότζεκτ

Ζ) Ρητορική και επιχειρηματολογία σε μονόλογο και αντίλογο (forensics)

Η) Εξοικείωση με τη γλώσσα του σώματος και τεχνικές παρουσίασης,

Θ) Σχεδιαστική νοοτροπία (ό,τι δεν βρίσκουμε, το φτιάχνουμε, το βασικό μότο της the αriston project)

I) Την αντίληψη ότι κάθε εργαζόμενος, ως παραγωγικός πόρος, αποτελεί κέντρο κόστους για εκείνον που τον πληρώνει, επομένως και σαφή επίγνωση της σχέσης κόστους και παραγόμενου τζίρου.

Το παραπάνω πλαίσιο βασικών δεξιοτήτων πλαισιώνει την επιτυχέστερη υποψηφιότητα με την επίγνωση του επικοινωνιακού, νευρολογικού και μαθησιακού τύπου, η οποία θα κατευθύνει τον υποψήφιο σε επιτυχέστερη προσέγγιση συγκεκριμένων θέσεων εργασίας, μέσω συγκεκριμένων τεστ (VAK, Leadership Outlook, συστημικός/ενσυναισθητικός δείκτης, κλπ.).

Ο Έλληνας γονιός παραδοσιακά επενδύει τα μέγιστα στην εκπαίδευση του παιδιού του και ποτέ δεν τσιγκουνεύτηκε αναφορικά με την ενίσχυση της φαρέτρας προσόντων του. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι οι μαθητές αποκτούν και κατακτούν αποσπασματικά δεξιότητες, χωρίς να μυούνται στη μεθοδολογία συνοχής και συνεργασίας αυτών των δεξιοτήτων, με σαφές πλαίσιο και στόχους.

Είναι, νομίζω, πλέον αποκλειστική ευθύνη της ιδιωτικής μη τυπικής εκπαίδευσης η ανάδειξη του πλαισίου, των στόχων και των κρίκων συνοχής για τις δεξιότητες των Ελλήνων μαθητών, που στοχεύουν στη διεθνή αγορά εργασίας.

«Πηγή: Stergis o’ clock»