Από τον Γιάννη Στεργή, Πρόεδρο της hyphen SA

Θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να μπεις σε ένα κατάστημα, για να ζητήσεις ένα πουκάμισο και να αγοράσεις το πρώτο πουκάμισο, που θα σου δείξει ο πωλητής; Μάλλον όχι. Βασικά, δεν φαντάζομαι κάποιος να έμπαινε σε ένα κατάστημα και να έλεγε: «Θέλω ένα πουκάμισο, ό,τι νά’ ναι».

Φυσικά, όσο σαφέστεροι είμαστε γι’ αυτό που ζητάμε, τόσο πιο εύκολα θα ανταποκριθεί στις ανάγκες μας ο πωλητής, τόσο πιο επιτυχημένη θα είναι η αγορά μας και τόσο πιο ικανοποιητική θα είναι η εμπειρία μας στο συγκεκριμένο κατάστημα.

Με το ίδιο σκεπτικό, ο επιχειρηματίας-εργοδότης, ως πελάτης του υπαλλήλου του, έχει μέγα συμφέρον να είναι σαφής στο τι ζητάει, τι μπορεί να δώσει και τι στόχο εξυπηρετεί αγοράζοντας την υπηρεσία του υπαλλήλου του. Διαφορετικά, μιλάμε απλά για «την εργοδοτική νεύρωση», με την παραδοχή του ορισμού της νεύρωσης ως της επανάληψης μιας συμπεριφοράς, που συνειδητά μας ζημιώνει.

Στις περισσότερες επιχειρήσεις που διεξαγάγαμε διαγνωστικό έλεγχο την τελευταία δεκαετία, οι εργαζόμενοι είχαν προσληφθεί, για να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας, χωρίς να έχουν σαφή περιγραφή των στόχων της επιχείρησης, της θέσης τους σε κάποιο υποτυπώδες οργανόγραμμα, του κόστους τους και σαφώς των συντελεστών της παραγωγικότητάς τους, βάσει των οποίων θα αξιολογούνταν. Και σε αυτό το σημείο είναι που διαπιστώνεται πάντα, ότι ο μέσος Έλληνας εργοδότης δεν έχει ιδέα τι σημαίνει παραγωγικότητα και πώς το έλλειμμα παραγωγικότητας υπονομεύει την επιχείρησή του βραδυφλεγώς και με διάρκεια.

Η παραγωγικότητα, όχι μόνο του προσωπικού μας, αλλά και όλης της επιχείρησης είναι ένας αριθμητικός λόγος, κοινώς ένα κλάσμα. Αριθμητής είναι το κόστος ενός παραγωγικού πόρου και παρονομαστής ο τζίρος, που ο συγκεκριμένος παραγωγικός πόρος παράγει για την επιχείρηση. Αν το κλάσμα αυτό είναι ζημιογόνο για την επιχείρηση, τότε ο συγκεκριμένος πόρος είναι αντιπαραγωγικός και αυτό συμπαρασύρει και την παραγωγικότητα της επιχείρησης συνολικά. Βασική προϋπόθεση, βέβαια, αποτελεί ο επιχειρηματίας να έχει σχεδιάσει μόνος ή με τη βοήθεια ειδικών ποιο είναι το κλάσμα βιωσιμότητας και ανάπτυξης της επιχείρησης, κοινώς πόσο τοις εκατό (%) επιτρέπεται να είναι το κόστος ενός παραγωγικού πόρου επί του τζίρου, που αυτός ο πόρος παράγει.

Τη στιγμή που η συγκεκριμένη παράμετρος αποτελέσει τον πυρήνα της εργασιακής κουλτούρας σε μια επιχείρηση, τότε προκύπτουν και οι προϋποθέσεις και ενδείξεις μιας υγιούς επιχείρησης, όπως παρακάτω. Γιατί σε μια επιχείρηση που αντιμετωπίζει τον παραγωγικό πόρο, π.χ. τον εργαζόμενο, ως κέντρο κόστους και τον μυεί στη φιλοσοφία αυτή μέσω εκπαίδευσης, παρατηρούνται τα εξής φαινόμενα:

• Ο εργαζόμενος ζητά να αμειφθεί συνειδητά βάσει της παραγωγικότητάς του
• Ο εργαζόμενος διασφαλίζει αδιαπραγμάτευτα την αύξηση στην αντιμισθία του, όταν κρίνει κατάλληλη τη στιγμή, για να τη ζητήσει και μπορεί αυτό να το τεκμηριώσει
• Ο επιχειρηματίας προσλαμβάνει κατάλληλους υποψηφίους σε συγκεκριμένες προδιαγραφές θέσεων εργασίας, αντί να δημιουργεί θέσεις εργασίας με προδιαγραφές που ταιριάζουν στις ιδιαιτερότητες των υπαλλήλων
• Το κέρδος της επιχείρησης γίνεται κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξή της και τους αφορά όλους, καθώς αμείβονται όλοι κατ’ αναλογίαν της ανάπτυξής της
• Δημιουργείται ένας ιδιαίτερος επιχειρηματικός πολιτισμός στην επιχείρηση, όπου όλοι επενδύουν στην ανάπτυξη και την αυτοανάπτυξη μέσω της εκπαίδευσης

Η σημερινή επιχείρηση, περισσότερο από ποτέ, έχει ανάγκη από στελέχη που παίρνουν την εργασία τους προσωπικά. Ποιο στέλεχος δε θα πάρει την εργασία του προσωπικά, όταν βλέπει τον εργοδότη του ως τον μοναδικό και σημαντικότερό του πελάτη λοιπόν;

«Πηγή: Stergis o’ clock»